Filosofische liefde

“De liefde openbaart, als een bloem die zich opent in de zachte lentezon. De stralen verblinden, mijn ogen als vuur.

De zachte woorden fluisteren mijn oren. De warmte omarmt mijn angst. De wereld is niet zo groot. Kijk en luister. Voel en geniet. Niets is zo eng, zoals je het jezelf voorstelt.

Niets is beter, niets hoeft beter. Ik besef, hier ben je. Je mooie ogen verblijden. Je lippen als zijde. Geef me het ultieme. Verblijd me; blijf bij me.”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *