Vakantieliefde

Dus, daar zitten we dan. Romantisch aan het water in Venetië, glaasje wijn. Italiaanse straatmuzikanten op de achtergrond, een paar kaarsjes op tafel, een gastvriendelijke ober met een hakkelend Engels accent. Heerlijk, vakantie. Totdat blijkt dat de ander geen tekst meer heeft.

Het jaar 2014 is net anderhalve maand aan de gang, maar menig mens is alweer toe aan vakantie. Niet vreemd, want de torenhoge verwachtingen en goede voornemens sprongen dit jaar weer uit de grond als paddenstoelen. Ik doe daar niet aan mee. Nee, ik heb betere dingen te doen. Mijn voornemen dit jaar is om geen voornemen te hebben. Om behalve aan mezelf, óók eens aan een ander te denken. In het bijzonder in deze krokusvakantie.

In de vakanties strandden de meeste relaties is uit onderzoek gebleken. Niet alleen kan ik daar uit onderzoekjes op papier over meepraten, mijn ouders behoorden ook tot deze groep. Na elke vakantie krijgen echtscheidingsadvocaten het weer reuze druk: vakantie zorgt voor een explosie aan echtscheidingen.

Daar is iets bij voor te stellen. Veel ouders leven redelijk zorgeloos langs elkaar heen, omdat ze het te druk hebben met zichzelf, met hun baan, of met ons als kinderen. Wanneer de vakantie aanbreekt zijn de verwachtingen dan ook hooggespannen: eindelijk, vakantie! En dan zit je dus ineens samen, aan de witte zoete wijn, met een té leuke ober aan de rand van Venetië en blijkt de ander geen tekst meer te hebben. Shakespeare wist er wel raad mee.

Helaas is dit keiharde werkelijkheid. Ik weet niet hoe het met jullie gesteld is, maar vakantie is voor een gezin met gescheiden ouders een geregel dat geen vakantie meer te noemen is. Waarin de één op maandag naar papa gaat (want dinsdag moet ik voetballen..), gaat de ander op dinsdag (want maandag had ik met vriendinnen afgesproken), en ik.. Ik ga niet. Ik laat me niet meeslepen in de sleur die vakanties met zich meebrengen. Nee, ík ga naar papa op dagen dat ik even een knuffel nodig heb die alleen mijn vader kan zo geven. En wanneer ik weer zin heb in een goed potje vrouwengebrabbel, dan ga ik naar terug mijn moeder. Want de vakantie is bij uitstek de periode waarin ik de liefde van mijn ouders bewust opzoek. Heerlijk, niet eens aan mezelf denken, maar aan hen. De mensen die mij met veel liefde op de wereld hebben gezet!